تورا دوست دارم ...

در آسمان...

درزمین...

در باران...

در آفتاب...

می خواهم هرروز تو
در انتهای خیابانی
نشسته باشی
ومن عبور کنم...
سلام کنم...

لبخند تو را در باران
می خواهم و زیر آفتاب...‌

میخواهم تورا
دوست داشته باشم...
هرشعری که از تو
نوشته ام
به جوی آبی...
به رودخانه ی خروشانی
بسپارم

میخواهم یک بار دیگر
متولد شوم
دنیا را ببینم...
رنگها را نشناسم
مزه تلخی ها را ندانم
اصلا بگذار خودم راهم
به یاد نیاورم...

صبحی برخیزم
خانه را زیبا کنم
در آینه خودم را
بیارایم...
وتو...
باچمدانی پشت در منتظر
باشی
بیایی کنارم بنشینی..‌.
برایم چای بهارنارنج بریزی
ومن سبد سبد واژه
از سینه ات صید کنم
جمله ها را در اشک چشمانم
شستشو دهم
آنقدر برایت شعر بگویم
آنقدر برایت بمیرم
تازنده شوم...

دست به قلم که میشوم

واژه ها سراغ تورا

می گیرند !!!

کجای این راه نیامده 

گم شده ای که هیچ شعری

به پایان نمی رسد بی تو !!!