کوچه های باران خورده

جاانم باش به لب بیا... روزگار غریبیست نازنین ...!!!این روزها همگان دنبال خانه ای می گردند امن و ساکتکه آرام ارام رو به مردن نهند ومن ؛دنبال کوچه ای خلوت بی انتها برای نماندنو نرسیدن با تو...بی واژه سرودن و همهمه ای باشداز باریدن باران ...بگذریم ...اگر روزی کنار این همه بهار که بر تن زیبای درختان باریدهقناری خسته ای را دیدی کنار حوضخسته به آسمان می نگرد و دور دست هایادی از من کن ...نمیدانم آنجا که تو هستی بهار به زیبای خودت به تن لخت درختان دمیده یا نه اما؛من اینجا هرروز شکوفه های باران را به انتظار دیدنت شبهایش را به یلدای صبح گره زده ام پ.نچقدر خوب شد که آمدیوگرنه من از کجا میتوانستم بفهممکه یک نفر را می تواناینهمه دوست داشت ؟! نويسنده :حمید عسکری اطاقوری تاريخ: بیست و یکم فروردین ۱۴۰۳ ساعت: 12:14 بخوانید, ...ادامه مطلب