تابستان و فصل واژه های ملال آور رسید بانو ....

عشق رها شدن است نازنینم...

هر انسانی عاشق رهایست

نمیدانم...!

نمیدانم شاید عاشق شده باشی

که از من رها شده ای ...

اما میدانم روزی تمام شعرهایم راخواهی خواند

و با هر ضجه ام مویه خواهی کرد

این را من نمی گویم تجربه می گوید ...

همان تجربه و بی مهری که تورا عاشق کرد

تا از من رها شوی‌ و پرواز کنی

به سوی عاشقانه های
د
ی
گ
ر
ی

می بینی در واژه هایم از تب و تاب رسیدن

به تو دیگر خبری نیست...

بهار هم رفت نازنین...

ومن تمام این فصلهای پیش رو را

فقط به همین حرفها و غصه هایم

دلخوشم...