چه سان سوخته ام من در هوای نگار...

ساخت وبلاگ

چه سان سوخته ام من در هوای نگار...

خدایا بمیران مرا از برای خودم
که در عاشقی دیدم فنای خودم

شدم سنگ صبور غم دیگران
چه زود فراموش شد ماجرای خودم

زهر دل شنیدم زهر پرده شور
بی نوا دله من نشد بشنود، نوای خودم

چه سان سوختم عمر را در هوای رفیق
که خاکسترم مانده در باد برای خودم

به ناشکری دیگران در هوای نگار
نشستم شام هجران عزای خودم

نگاهم در آیینه ها درد را عمق میگرفت
خودم ماندم و پژواک و صدای خودم

همه راهشان راهی از دلدادگیست
نرفتم کوره راهی بجز راه خودم


نويسنده :حمید عسکری اطاقوری

تاريخ: ششم فروردین ۱۴۰۳ ساعت: 19:21

کوچه های باران خورده ...
ما را در سایت کوچه های باران خورده دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : sobhbabarana بازدید : 7 تاريخ : پنجشنبه 16 فروردين 1403 ساعت: 18:19