درووغ ...

می آیند و قدم میزنند فاتحانه

در خیابان فریب...!!

تا خط سیاه هرز ماندگی

تا خط...
می ماند و پای می کوبند

بی آنکه نگاه کنن

که چراغ این کوچه و خیابان

_ برای نبودنشان _

همیشه سبز است...

به اصرار دوستی چند تکه از شعرامو ارسال کردم  که زحمت چاپشو هم کشیدن ،نمیدونم شاید اگه اصرار کنن کتاب هم چاپ کردم اگه دیدم خو یه کنسرت میزارم مطمنا صدام از این دکتر جراح که میخونه با اون صدای خش دارش بهتره 

خدا رو چه دیدی