بهار چون خوابی بلند آرام آرام می رسد و من تب خواهم کرد و دوباره زاده خواهم شد ...

پر میکشد تا خود من ؛

بوی تو ؛ پرچین هزار لب می شود 

حلقه ای دار ؛ دور گردنم ...

بهار در راه است نازنینم 

چرا لحظه های کنارم نمی نشینی !!

/////

همیشه ی عمر وقتی اسفند میرسه وهرچی به نیمه این ماه نزدیک میشیم یه حس خوب و عجیب از این هوای دلپذیر از این هوای سرد و دل انگیز صبح که توی پیراهنم می پیچه مثل بچه ها ذوق تو چشمام برق میزنه  ...

فرقی نمیکنه تو این سن باشه یا تو صد سالگی ، اسفند یه شوق عجیبی تو رگهام تزریق میکنه شوق رسیدن بهار دل انگیز که عاشقانه دوستش دارم