کاش شبی ...

شب آرام آرام می کشاند مرا

بر تن لحت خاطره ها

این شبها دیگر دلتنگت نیستم

ماه دارد بالا می آید

و سایه مسافری در راه

بی گمان او نشانی مرا

از تو خواهد پرسید...

بر تن لخت شهر غمزده ها...

یکی به سیگار پناه می برد

آن یکی در آغوش تن بی جان تختخواب...

دیگری ...

آن دیگری منم

پناه میگیرم در کنج پنجره

تا بشنوم صدای پای تورا

در سکوت ممتد شب

در زیر ماه نقره خام خاطره ها....

////

پ.ن

کاش شبی لبهایت بهانه بگیرد

اسم مرا تا

شکسته شود این سکوت تلخ لحظه ها..‌