- من ابر شدم تا بر سر چتر تو ببارم
- جاانم باش به لب بیا...
- سالهاست که من از غبار می نویسم یک بار روبرویم بنشین کمی از بهار برایم بگو
- و تو بی گمان همان باران بهاری ...
- بهار را بر گل های دامنت بپاش...
- چه سان سوخته ام من در هوای نگار...
- من بی تو در بهار هم گریه میکنم ....
- آنقدر نیستی که حرفهایم را بالا نیامده در گلویم گمشان میکنم ....
- مراقب باشید...
- گاهی به پشت سر نگاه کن گم شده ام اینجا ...
آخرین مطالب
امکانات وب
می آید زبان می گشایی...
می رود تنهایی درد میشود
تا مغز و استخوانت ...
پای در راه میشوی از گلهای سرسبد واژه بچینی
برایش قصه نجوا می کند
تو می مانی شه زاده قصه های شب...
و بیداری های بی مخاطب ...
ثانیه به ثانیه در تو دلیل می شود
دلیل لبخندهای بی گاه
دلیل بی گدارهای هرگاه...
دلیل بی بغض های بی پناه...
دلیل زنده بودنت ...
پ.ن
تو این نیم قرنی که عمر از خدا به زور گرفتم فهمیدم
هرصبح باید دلیلی برای یبدارشدن و راه افتادن و زندگی کردن داشته باشی
وگرنه این جهان به پشیزی نمی ارزد.
نويسنده :حمید عسکری اطاقوری
تاريخ: سوم اسفند ۱۴۰۲ ساعت: 19:36
ما را در سایت کوچه های باران خورده دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : sobhbabarana بازدید : 18
آرشیو مطالب
- شهريور 1395
- مهر 1395
- آبان 1395
- اسفند 1396
- خرداد 1396
- تير 1396
- مرداد 1396
- شهريور 1396
- مهر 1396
- آبان 1396
- دی 1397
- بهمن 1397
- اسفند 1397
- ارديبهشت 1397
- دی 1398
- اسفند 1398
- خرداد 1398
- مهر 1398
- آذر 1398
- فروردين 1399
- بهمن 1400
- اسفند 1400
- دی 1401
- بهمن 1401
- ارديبهشت 1401
- خرداد 1401
- تير 1401
- مرداد 1401
- شهريور 1401
- مهر 1401
- آبان 1401
- آذر 1401
- دی 1402
- بهمن 1402
- اسفند 1402
- مرداد 1402
- شهريور 1402
- مهر 1402
- آبان 1402
- آذر 1402
- فروردين 1403
- ارديبهشت 1403